«Στέγη» στο Νοσοκομείο Πρέβεζας έχει βρει εδώ και 10 περίπου ημέρες ένας άστεγος συνάνθρωπός μας, ο οποίος κατά την διάρκεια της ημέρας περιφέρεται στο χώρο της Μονάδας ενώ όταν πέσει η νύχτα, κοιμάται μέσα στο κτίριο. Επισκεφθήκαμε λίγο μετά τις 8 το βράδυ το Νοσοκομείο και διαπιστώσαμε πως πράγματι ένας συμπαθητικός κύριος , καθισμένος στις πλαστικές καρέκλες, στην αίθουσα των επειγόντων περιστατικών και έμοιαζε να περιμένει…

Αφού τον πλησιάσαμε, συστηθήκαμε και ο κύριος Κώστας πρόθυμα θέλησε να μας μιλήσει και να απαντήσει στις ερωτήσεις μας. Όπως ανέφερε είναι διαζευγμένος και τα προβλήματά του είναι πολλά… «Βρίσκομαι στο Νοσοκομείο Πρέβεζας εδώ και εννέα μέρες περίπου. Η οικονομική κρίση με άφησε χωρίς σπίτι εδώ και δύο μήνες και δεν έχω χρήματα ούτε για φαγητό. Είμαι 51 χρόνων και περιμένω την σύνταξή μου για να μπορέσω τουλάχιστον να πάρω κάτι να φάω ή να πιω έναν καφέ» ανέφερε.

Σε ερώτησή μας για την παλιά του κατοικία, σημείωσε «Εδώ και δύο μήνες δεν έχω πού να μείνω, πριν ήμουν στο Νοσοκομείο Ιωαννίνων και από εκεί ήρθα εδώ στην Πρέβεζα. Την ημέρα κάθομαι ή κάνω βόλτες,  ενώ τη νύχτα, περιμένω πότε το προσωπικό του Νοσοκομείου θα φροντίσει για μια γωνιά ώστε να ξαπλώσω να κοιμηθώ. Ήμουν σιδεράς σε οικοδομές, αλλά δυστυχώς η κρίση με οδήγησε σε αυτή την κατάσταση. Δεν έχω δουλειά και περιμένω να πάρω τη σύνταξή μου. Έχω μόνο τα ρούχα μου και τίποτα άλλο. Χρειάζομαι ένα σπίτι για να μείνω γιατί δεν αντέχω άλλο αυτή την κατάσταση» ισχυρίζεται ο κύριος Κώστας. Όπως μας διαβεβαίωσαν εργαζόμενοι, όντως ο κ. Κώστας εδώ και 10 περίπου ημέρες «κατοικεί» στο Νοσοκομείο Πρέβεζας, ενώ πότε κάποιος του προσφέρει φαγητό, πότε λίγα χρήματα. Μάλιστα, όπως ανέφεραν εργαζόμενοι,  πριν λίγες μέρες ένας Ιερωμένος πλήρωσε δωμάτιο ξενοδοχείου της πόλης για να κοιμηθεί. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο κ. Κώστας χαίρει άκρας υγείας, αλλά το μόνο που τον ενοχλεί, όπως είπε, είναι η υψηλή πίεση που έχει πότε πότε…

Ανεξάρτητα εάν οι ισχυρισμοί του κ. Κώστα ευσταθούν ή όχι, είναι γεγονός οτι "κατοικεί" στο Νοσοκομείο Πρέβεζας εδώ και 10 ημέρες περίπου και η φροντίδα των εργαζομένων του Νοσοκομείου είναι αξιέπαινη και καλό θα ήταν να αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση. Ο κ. Κώστας θέλησε να τον φωτογραφίσουμε, αλλά για ευνόητους λόγους δεν επιτρέπουμε να φανούν τα χαρακτηριστικά του προσώπου του. Οι τοπικοί Φορείς, η Εκκλησία, η Πρόνοια ή όποιος από τους αρμόδιους,  θα πρέπει να δουν σοβαρά το ζήτημα του συνανθρώπου μας και να βρεθεί μια λύση, έστω προσωρινή…

Άρης Τσελίκος