ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓ. ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

27 Απριλίου 2025-Κυριακή του Θωμά

- Δεν ξέρω καν τι να ρωτήσω...
- Πες αυτό που έχεις στην καρδιά σου...
- Δεν μπορώ να συλλάβω όλα αυτά (που ζω μαζί σου και βλέπω) με τον κόσμο που ξέρω.
- Είδες με τα ίδια σου τα μάτια κι ακόμα αμφιβάλλεις; Φαντάσου τις αμφιβολίες αυτών που δεν είδαν ποτέ τίποτα. Αυτό έχουν να αντιμετωπίσουν... Τι σε φοβίζει;
- Να κάνω λάθος!... Στοιχηματίζοντας την αιωνιότητα σε αυτό (το λάθος)... 
- Τότε, λοιπόν... γνώρισέ Τον.
- Όταν πέθανες... ήμουν παρών... Βοήθησα να πεθάνεις.
- Το ξέρω... Τι είναι αυτό που αναζητάς, Κλαύδιε; Βεβαιότητα; Γαλήνη; Μια μέρα χωρίς θάνατο;

Τα παραπάνω είναι συζήτηση στο τέλος της ταινίας Risen, ανάμεσα στον αναστημένο Χριστό και στον Ρωμαίο χιλίαρχο Κλαύδιο (όχι τον εκατόνταρχο της Σταυρώσεως), που του έχει ανατεθεί από τον Ρωμαίο Επίτροπο, τον Πόντιο Πιλάτο, η εξιχνίαση της συνέχειας της ιστορίας (το που βρίσκεται το πτώμα του Χριστού μετά την Ανάσταση) για την οποία εκείνος (σαν τους σημερινούς αποστασιοποιημένους–"αντικειμενικούς" κριτές) ἔνιψε τάς χείρας του βιαστικά για να ξεφορτωθεί το θέμα!!
Κάθε ανθρώπινη καρδιά... βεβαιότητα και γαλήνη αναζητά! Πάντοτε όμως σε κάθε πρόβλημα η διευκρίνιση που είναι ζωτικά αναγκαία είναι ότι χρειαζόμαστε όχι απλώς μια λύση, αλλά μια σωστή λύση! Μια λάθος λύση... διπλασιάζει το πρόβλημα, αφού μαζί με αυτό που είχαμε τώρα αποκτήσαμε... κι άλλο ένα!!
Ο Θωμάς σήμερα ψάχνει... Βεβαιότητα και Γαλήνη! Η Εκκλησία δεν τον απορρίπτει! Δεν τον αξιολογεί ως αναιδή και θρασύ. Δεν τον πιστεύει... άπιστο!! Αντιθέτως τον βλέπει ως αυτόν που «τάς καρδίας των πιστῶν βεβαιοῖ»! 
Ο Θεός του Ιησού διαφέρει ριζικά από τους θεούς της ανθρώπινης φαντασίας. Τα έργα και τα λόγια του Ιησού δεν έχουν τίποτα κοινό με ό,τι περιμένει κάθε ανθρώπινη φαντασία από τον Θεό (αξιοπρέπεια-κύρος-παντοδυναμία), όταν "φτιάχνει" τον θεό στα μέτρα του ανθρώπου! Ο Θεός των χριστιανών ανέλαβε–δέχτηκε όλα τα χαρακτηριστικά, που θεωρητικά, θεωρούνται αντίθετα στην θεότητα: ανθρώπινη φύση, αδυναμία, απορία, μωρία, ντροπή, θάνατο, ταπείνωση...!!
Ο Θωμάς σήμερα μας φωνάζει σιωπηρά... με τα αισθητήρια... ότι δεν είναι η πίστη μια συναισθηματική έξαρση και ένα υποκειμενικό βίωμα, στη λογική: πιστεύω σε μια ανώτερη δύναμη...! Δεν είναι χρήσιμη αυταπάτη. Υπόθεση... illusion! Ωφέλιμο placebo. Προσωπική επιλογή ανακουφιστικής αυταπάτης! Όλα αυτά δεν γεννάνε... Βεβαιότητα και Γαλήνη...! Είτε βάζουν σε ύπνο ψευδαισθήσεων ή ανατινάζουν διαλύοντας (ΣΩΣΤΑ) το οικοδόμημα, που δεν είναι πάρα ανυπόστατα τραπουλόχαρτα...
Ο Θωμάς στον πίνακα του Καραβάτζιο κυριολεκτικώς χώνει το χέρι του μέσα στην πληγή της πλευράς του Χριστού για βιωματικό σοκάρισμα (κατά τη γνώμη του Θωμά) του Χριστού, αλλά τελικώς για δικό του ξύπνημα, που τον οδηγεί στην έκπληξη και στην έκρηξη της κραυγής. Ο Κύριος μου και ο Θεός μου.
Και ενώ το σοκ είναι για τον Θωμά θεραπευτικό, ακούει έντρομος τον Χριστό να ανεβάζει τον πήχη, από τα κατ’ αίσθησιν (τον ακούμπησα), στα δύσκολα... κατά διάθεσιν και πρόθεσιν! Του λέει: Είσαι σε μια "υποχρεωτική" διαδρομή! Πιστεύεις τώρα γιατί με είδες! Με είχες δει και πριν αλλά... αμφέβαλες! Με είδες σταυρωμένο τότε, αλλά δεν κατάλαβες ότι ο Σταυρός είναι η δόξα μου! Με ανέστησε ο Πατέρας μου και δικός σας Πατέρας. Κατόρθωμα ποιότητας είναι η αποδοχή του Σταυρού, η ανάσταση είναι συνεπαγωγικό αποτέλεσμα αυτής της αποδοχής. Και για μένα και για σας...
ΛΟΙΠΟΝ...;
Μακάριοι, ευτυχισμένοι, βέβαιοι, γαλήνιοι, όσοι δε θα με δουν κατ’ αίσθησιν, αλλά θα εκπλαγούν από την χαρά που έρχεται διά του Σταυρού, όταν ο Σταυρός γίνεται οδός ελευθερίας, όχι μόνο από πάθη και λάθη, αλλά και από αναγκαιότητες αδήριτες. Όταν διά του Σταυρού... βλέπει, ότι έρχεται μια μέρα δίχως... θάνατο! Σταυρόν γάρ ὑπομείνας δι’ ἡμᾶς θανάτῳ θάνατον ὤλεσεν.
Αυτά μας έδειξε και μας έμαθε ο Θωμάς. Πρέπει να του είμαστε ευγνώμονες και να τον ακούσουμε επίσης στην άλλη προτροπή του στους συμμαθητές του στο Κήπο των Ελαιών: Ἄγομεν καί ἡμεῖς ἵνα ἀποθάνωμεν μετ’αὐτοῦ... (Ιω. 11,16).
Μας το είπε άλλωστε Εκείνος (όχι ο Θωμάς): Ἐάν μή ὁ κόκκος τοῦ σίτου πεσών εἰς τήν γῆν ἀποθάνη αὐτός μόνος μένει.
Ας μη μείνουμε μόνοι!
Στην μοναξιά (όχι των συνθηκών αλλά την απορριπτική των άλλων) δεν υπάρχει ούτε Βεβαιότητα ούτε... Γαλήνη!
Χριστός Ανέστη, ἀνιστών ἡμᾶς ἅπαντας, πρεσβείαις τῆς Μητρός Του τῆς Ἀχράντου καί τῶν Ἀποστόλων Του.
Με ευχές για αναζήτηση... καλή "απιστία" και βεβαιότητα και γαλήνη, πίστεως... έως θανάτου!

Ο εφημέριος σας
π. Θεοδόσιος

www.enoriako.info