Ενδιαφέρουσα και διδακτική ήταν η παρουσίαση του βιβλίου «Η Λέξω, το αγόρι-δέντρο και ο θησαυρός του δάσους», της Αλεξάνδρας Κωστάκη που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή το πρωί στην Θεοφάνειο αίθουσα τέχνης παρουσία μικρών και μεγάλων.

Την εκδήλωση διοργάνωσε οι Εκδόσεις Διάνοια, ο Σύλλογος «Περι Βιβλίου», η Ένωση Λογοτεχνών Πρέβεζας και η Δημοτική Βιβλιοθήκη Πρέβεζας.

Για το βιβλίο μίλησαν ο Ευάγγελος Αυδίκος-Ομότιμος Καθηγητής Παν/μίου Θεσσαλίας, πεζογράφος και η Αλίκη-Φρειδερίκη Νάσση-φιλόλογος, συγγραφέας.

Τον συντονισμό της παρουσίασης είχε η Κατερίνα Κορωναίου η οποία αναφερόμενη στη βιβλίο τόνισε μεταξύ άλλων ότι τα λαϊκά παραμύθια είναι ιστορίες που μεταδόθηκαν με τον προφορικό λόγο και προέρχονται από τη φαντασία απλών και καθημερινών ανθρώπων. Πολλές φορές είναι ρεαλιστικά και άλλες με φανταστικούς ήρωες, επηρεάζοντας πολλές φορές την κοινωνία.

Στην ομιλία του ο Ευάγγελος Αυδίκος αναφέρθηκε στα λαϊκά παραμύθια και τη σημασία τους στην κοινωνία τα προηγούμενα χρόνια όπου δεν υπήρχαν τα σημερινά μέσα, σημειώνοντας ότι η επιτυχία των τηλεοπτικών σειρών είναι ότι οι άνθρωποι παλαιότερα είχαν μάθει στο παραμύθι. Μιλώντας για το λαϊκό παραμύθι, τόνισε ότι παλαιότερα λεγόταν, δεν διαβαζόταν.

«Το παραμύθι είναι η ιστορία η λαϊκή, είναι η παραμυθία, η παρηγοριά και ταυτόχρονα η κάλυψη του ελεύθερου χρόνου. Πόσοι αφηγούνται παραμύθια σήμερα; Οι γονείς τρέχουν για το μεροκάματο και οι παππούδες δεν είναι στο σπίτι. Στο λαϊκό παραμύθι, ήταν μια αφήγηση για όλη την οικογένεια, για μικρούς και μεγάλους, γυναίκες και άντρες, πλούσιους και φτωχούς. Ήταν κάτι που ένωνε, έφερνε κοντά τον κόσμο, αντάλλασαν εμπειρίες, μάθαιναν» είπε μεταξύ άλλων ο κ. Αυδίκος. Υπογράμμισε ακόμη ότι «Τα παραμύθια τα λαϊκά δεν αναφέρονται σε πραγματικά γεγονότα. Δεν υπάρχουν ονόματα. Αλλά όμως θα ήταν λάθος εάν πιστεύαμε ότι τα παραμύθια δεν έχουν σχέση με την κοινωνική πραγματικότητα. Ο παραμυθάς δανείζεται ιστορίες από αυτά που βλέπει, τις οποίες όμως τις φιλτράρει και τις βάζει με δικό του τρόπο, γιατί τον ενδιαφέρουν τα ζητήματα. Ποια είναι τα μεγάλα ζητήματα με τα οποία ασχολείται το λαϊκό παραμύθι; Πρώτον είναι η ζωή και ο θάνατος, τα μεταφυσικά ζητήματα, τι γίνεται μετά το θάνατο; Ή είναι το θέμα του γάμου, το ταξίδι, η ορφάνια, η μοίρα και άλλα πράγματα. Θίγουν θέματα τα οποία σιγά σιγά φέρνουν τα παιδιά και όλους μας μπροστά στα υπαρξιακά ζητήματα».

Η Αλίκη Νάσση στην ομιλία της για το βιβλίο ανέφερε μεταξύ άλλων «Πλούσιο σε μηνύματα, ηθικά διδάγματα και συναισθήματα με κυρίαρχη την αγάπη, διότι έν αρχή ην η αγάπη, για να παραφράσω το κατά Ιωάννην ευαγγέλιο, η αγάπη που θέλουν οι ευλογημένοι αυτής της γης μέσα τους και η οποία ενέπνευσε τη συγγραφέα για τη δημιουργία του λαϊκού αυτού μύθου. Σε μία εποχή που τα παραμύθια έχουν λάβει πια άλλη θέση και μορφή στα παιδικά ακούσματα. Πρωταγωνιστές δυο αδέρφια, που δεν βαπτίστηκε τυχαία με αυτό το όνομα και ο Γιωργής.

Με μια μεταξύ τους αδερφική σχέση που δεν συναντάμε συχνά στα λαϊκά μας παραμύθια, όπου συνήθως ο αδερφός είναι εκείνος που προστατεύει την αδελφή. Και εδώ η Αλεξάνδρα κάνει τη δική της υπέρβαση, τοποθετεί τη γυναίκα στην πρώτη θέση και ως εξιλέωση απέναντι σε αυτή της την εναντίωση στις παντοδύναμες προκαταλήψεις, μετατρέπει αυτή την εύνοια σε τίμημα σκληρό αλλά με ευτυχή κατάληξη χάρη των παιδιών που τόσο αγαπά και αποφεύγει ακόμη και στον λαϊκό μύθο να τα στενοχωρεί. Είναι ένας μύθος που σε καλεί να το μελετήσεις ξανά, όχι για να κατανοήσεις την πλοκή, αυτή είναι απλή σαν τα λογάκια τον μαθητών της, σαν όλους τους λαϊκούς μας μύθους, αλλά το κάνεις για να γευτείς όλους αυτούς τους καρπούς που προσφέρει το ταλέντο της και το μείζον όλων να αναβαπτιστείς και εσύ στο  κυρίαρχο συναίσθημα, την αδελφική αγάπη και να νιώσεις αδήριτη την ανάγκη και το καθήκον να συμμετάσχεις στον αγώνα κάθε γυναίκας που από παιδί ακόμα επωμίζεται ευθύνες και την φροντίδα των μικρότερων αδελφών της, συνέπεια του ξενιτεμού των γονιών της. Αυτής της βαθιάς ακόμη και σήμερα πληγής του τόπου μας αλλά και της ανάστασής τους που οι περισσότεροι στο Νομό μας βιώσαμε.

Η πρωταγωνίστρια του παραμυθιού της, η Λέξω, είναι σύμβολο της κοινής μοίρας των γυναικών που επενδύουμε στην αγάπη προς τον αδελφό, τον πατέρα, τον σύντροφο, για να βρεθούμε στο τέλος χρεοκοπημένες, αλλά και αμετανόητες, ακόμη και όταν τις περισσότερες φορές απομένουμε μόνες να περιμένουμε την τιμή μας που σαν έτοιμες από καιρό και σαν γενναίες οι ίδιες επιβάλαμε στον εαυτό μας» τόνισε μεταξύ άλλων η κα Νάσση και κλείνοντας την ομιλία της υπογράμμισε «Η Αλεξάνδρα κατάφερε να μας κάνει να προβληματιστούμε και να θέσουμε ένα ένα όλα τα ερωτήματα που είναι βέβαιο ότι και εμείς έχουμε θέσει πολλές φορές στον εαυτό μας ως γονείς αλλά και εκπαιδευτικοί. Τι κάναμε σωστό ή λάθος για τα παιδιά μας; Είναι τα πρότυπά τους σήμερα υγιή ή μήπως οι ήρωές τους είναι οι των χρημάτων θηρευτές και της βίας θαυμαστές; Σέβονται τα παιδιά μας την ετερότητα μέσα από το δικό μας παράδειγμα; Σέβονται τους δασκάλους και τα άτομα της τρίτης ηλικίας; Πόσο αγαπημένα είναι σήμερα τα αδέρφια; Όλα αυτά αναγείρονται από τις φράσεις του κειμένου. Αυτό το βιβλίο με τα ηθικά του διδάγματα ως επιμύθιο, θα πρέπει να βρίσκεται σε κάθε σχολική και δημοτική βιβλιοθήκη, διότι εμπνέει στα παιδιά μας την αγάπη προς τον συνάνθρωπο, τον σεβασμό στον ιερό δεσμό της οικογένειας, την αδελφική αγάπη και την τιμωρία της αδικίας».

Η συγγραφέας του βιβλίου Αλεξάνδρα Κωστάκη ευχαρίστησε τους ομιλητές και τα παιδιά που παραβρέθηκαν στην εκδήλωση, Στη συνέχεια μίλησε με μικρούς και μεγάλους όπου είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν χαρακτήρες του παραμυθιού να ζωντανεύουν μέσα από κουκλοθέατρο.