Μ.Η.Τ. 232309
20-01-2025 10:50:21
Όσοι έχουμε παρακολουθήσει την πολιτική πορεία της χώρας από τη μεταπολίτευση και μετά, έχουμε δει να επαναλαμβάνεται το ίδιο «μοτίβο» στη συμπεριφορά των κομμάτων που κυβέρνησαν τη χώρα. Οι κυβερνώντες πάντα παραλαμβάνουν «καμμένη γη» από τους προηγούμενους, υπερπροβάλλουν, μεγιστοποιούν και ωραιοποιούν τα όποια μέτρα παίρνουν και αποσιωπούν ή υποβαθμίζουν τα λάθη και τις παραλείψεις τους, αποδίδοντας τις ασυνέπειες και τις υστερήσεις σε εξωγενείς παράγοντες και έκτακτα συμβάντα. Οι αντιπολιτευόμενοι μηδενίζουν απόλυτα την όποια απόδοση των κυβερνώντων και λαϊκίζοντας υπόσχονται τα πάντα στους πάντες. Και όταν αλλάζουν οι ρόλοι επαναλαμβάνεται το ίδιο αντίστροφα με μικροδιαφορές στην κομματικοποίηση του κράτους και το λαϊκισμό. Όλοι τους λίγο-πολύ προτιμούσαν να είναι αρεστοί προεκλογικά, παρά ωφέλιμοι μελλοντικά. Θα εξαιρούσα βέβαια τη μεταβατική τριετή περίπου κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή, που αποκατέστησε ομαλά τη δημοκρατία, νομιμοποίησε τα εκτός νόμου κόμματα, έλυσε δημοκρατικά και οριστικά το πολιτειακό (κατάργηση μοναρχίας), έβαλε τη χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και κυβέρνησε σοβαρά και υπεύθυνα, μακριά από κάθε δημαγωγία και λαϊκισμό.
Σήμερα κυβερνά τη χώρα η Νέα Δημοκρατία με πρωθυπουργό τον Κυριάκο Μητσοτάκη, για δεύτερη μάλιστα θητεία, πράγμα που αυξάνει και την ευθύνη της αλλά και τις προσδοκίες του λαού για καλυτέρευση της ζωής του. Στην πρώτη τετραετία κατά τη γνώμη μου, που συμπίπτει με τη γνώμη του 41% του λαού που την ξαναψήφισαν, είχε θετικό ισοζύγιο. Αντιμετώπισε πολύ καλά την κρίση της πανδημίας, έλαβε μέτρα για την ανακούφιση του λαού από την ενεργειακή κρίση, χειρίστηκε σωστά το μεταναστευτικό, τα θέματα εξωτερικής πολιτικής, αναβάθμισε τις σχέσεις με τους συμμάχους, βελτίωσε το κύρος της χώρας στο εξωτερικό, ανέβασε το βασικό μισθό και έδωσε για πρώτη φορά αύξηση σε μισθούς και συντάξεις 7,8% μετά από 11-12 χρόνια. Ασφαλώς και δεν έλλειψαν υστερήσεις και ασυνέπειες. Είχε υποσχεθεί π.χ. την κατάργηση του Νόμου Κατρούγκαλου και δεν το έπραξε. Αντίθετα, έκανε μερικές μικροβελτιώσεις και διατήρησε τη βασική φιλοσοφία του κακουργηματικού και συνταξιοκτόνου αυτού νόμου και υποθήκευσε ισοβίως του παλαιούς συνταξιούχους με την πολυσυζητημένη προσωπική διαφορά, που επρόκειτο να «ακρωτηριαστεί» την 1-1-2019, αλλά αυτό δεν έγινε για ευνόητους προεκλογικούς λόγους. Έτσι, εκατοντάδες παλαιοί συνταξιούχοι δεν έλαβαν καμμία αύξηση και σήμερα ζουν με το 35% της αγοραστικής δύναμης σε σχέση με την αγοραστική δύναμη της σύνταξης του 2010. Και υπόψιν ότι υπάρχουν πολλά ζεύγη συνταξιούχων που προσπαθούν να επιβιώσουν με μία μόνο σύνταξη της τάξεως των 1.000€.
Στη δεύτερη τετραετία, κατά το διάστημα που έχει διανυθεί, τα πράγματα δεν πάνε καλά. Και αυτό είναι η άποψη και πολλών από τους συνειδητοποιημένους ψηφοφόρους της, μεταξύ των οποίων και ο γράφων. Οι σοφιστικοί συλλογισμοί Υπουργών και η επίκληση θετικών δεικτών και αναβαθμίσεων της ελληνικής οικονομίας και οι όποιες παροχές «φιλοδωρημάτων» σε ευάλωτους εξοργίζουν τους πολίτες της άλλοτε μεσαίας τάξης που μετά τις μνημονιακές περικοπές και τη φορολογία βλέπουν το βιοτικό τους επίπεδο να έχει υποβαθμιστεί και αδυνατούν να επιβιώσουν με στοιχειώδη βιοποριστική αξιοπρέπεια. Και αυτό που προκαλεί και εξοργίζει περισσότερο είναι το γεγονός ότι δικαιούχοι κάποιων παροχών είναι και άτομα που ζουν «βίον άνετον» με μαύρο χρήμα που οι κυβερνήσεις όλες δε μπορούν ή δεν θέλουν να αντιμετωπίσουν τις σκανδαλώδεις αυτές περιπτώσεις. Η ευρηματική έμπνευση του υπολογισμού των αυξήσεων σε μισθούς και συντάξεις (1/2 τιμαρίθμου + ½ ανάπτυξης) είναι πέρα για πέρα άδικη γιατί στην πράξη σημαίνει ότι κάθε χρόνο θα έχουμε περαιτέρω πτωχοποίηση. Η ακρίβεια και η αισχροκέρδεια έχουν γονατίσει όχι μόνο τους χαμηλοσυνταξιούχους, αλλά και ολόκληρη την άλλοτε θεωρούμενη μεσαία τάξη (μέσος μισθός – μέση σύνταξη). Και τα όποια μέτρα ελήφθησαν ελάχιστα απέδωσαν. Στη φοροδιαφυγή και τη φοροκλοπή, παρά τις καταβαλλόμενες προσπάθειες, δε φαίνεται να έχει φέρει αισθητό αποτέλεσμα. Ο δε νόμος με την οριζόντια φορολόγηση των ελεύθερων επαγγελματιών είχε σαν αποτέλεσμα να εξοντώσει τους «παρίες» των επαγγελμάτων και να δώσει πιστοποιητικό φορολογικής ειλικρίνειας στους πολλά κερδίζοντες και λίγα δηλώνοντες. Είναι απαράδεκτο μεγαλογιατροί, πετυχημένοι δικηγόροι και επαγγελματίες περιζήτητοι να πληρώνουν φόρο λιγότερο από το μέσο μισθωτό και συνταξιούχο. Στο Νομοσχέδιο για την ανώτατη παιδεία έσυρε τη συζήτηση για μεγάλο χρονικό διάστημα, με αποτέλεσμα να χαθεί ένα ακαδημαϊκό εξάμηνο, προκαλώντας μεγάλη ζημιά στους φοιτητές και τις οικογένειές τους. Η δε Πανεπιστημιακή Αστυνομία ακόμα δεν δραστηριοποιείται.
Η πρωτοβουλία για το γάμο των ομόφυλων ζευγαριών πάρθηκε ίσως άκαιρα και πρόωρα και ασφαλώς δεν υπήρχε λόγος να ιεραρχηθεί ως επείγον θέμα και να προηγηθεί άλλων σοβαρών κοινωνικών προβλημάτων. Αυτό που ενόχλησε μεγάλο μέρος της κοινωνίας ήταν οι υπερβολικές ρυθμίσεις (υιοθεσία, παρένθετη μητέρα, γονέας Α-Β) και η υπερπροβολή του θέματος. Η δε παρουσία πολιτειακών και πολιτικών παραγόντων επιλεκτικά στους πανηγυρισμούς του γεγονότος πίκρανε πολλές κοινωνικές ομάδες που δεν έτυχαν της ίδιας τιμής σε σημαντικές εκδηλώσεις τους, όπως πανελλήνια συνέδρια συνταξιούχων, εργαζομένων, επιστημονικών ομάδων κ.λπ. Δίχασε, δυστυχώς, πολιτικούς και κοινωνία.
Στο θέμα των τραπεζών με πολλή καθυστέρηση ενδιαφέρθηκε να παρέμβει. Δυστυχώς επέτρεψε για μεγάλο χρονικό διάστημα στις συστημικές τράπεζες να αυξήσουν υπερβολικά την κερδοφορία τους, παίρνοντας προμήθειες από παντού και απ’ όλους, και να διατηρούν προκλητικό άνοιγμα ανάμεσα σε επιτόκιο καταθέσεων (%) και επιτόκιο δανεισμού (οριακά μονοψήφιο ή και διψήφιο). Και ενώ η ηλεκτρονική τεχνολογία τις βοήθησε να μειώσουν το εργατικό κόστος, αυτές συνέχιζαν να ταλαιπωρούν τους πολίτες που δεν έχουν εξοικειωθεί με την ψηφιακή τεχνολογία (κατάργηση βιβλιαρίων καταθέσεων, χρέωση για ενημέρωση κ.λπ.).
Την αξιολόγηση στον στενό τουλάχιστον Δημόσιο Τομέα, που από δεκαετιών δεν γίνεται, δεν τόλμησε ακόμη να επαναφέρει με αποτέλεσμα ακατάλληλοι πολλές φορές άνθρωποι να βρίσκονται σε σημαντικές θέσεις. Αναξιοκρατία και επίορκοι παντού. Διαφθορά εκτεταμένη από τα ανώτερα κυβερνητικά κλιμάκια μέχρι και τον τελευταίο στην ιεραρχία υπάλληλο που ασκεί εξουσία. Αδυναμίες του κράτους που επιτρέπουν στους επιτήδειους με λαθροχειρίες και εικονικά παραστατικά να αποκτούν μαύρο και παράνομο χρήμα σε βάρος του κράτους και των πολιτών (δωροδοκίες, υπεξαιρέσεις, φοροκλοπές, πειραγμένοι μετρητές κ.λπ.). Δυστυχώς από καιρό η διαφθορά έχει φθάσει μέχρι το μεδούλι των κοίλων οστών πολλών Ελλήνων όλων των στρωμάτων και η εξάλειψή της είναι υπόθεση δύσκολη.
Εκτιμώ την προσπάθεια που γίνεται στον τομέα της Δευτεροβάθμιας & Τριτοβάθμιας Υγείας. Σημαντικά αποτελέσματα όμως δεν έχουμε δει ακόμα, ενώ η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη έχει φορτωθεί εξ ολοκλήρου στους ασφαλισμένους και έχει γίνει θηλειά στο λαιμό τους, ιδιαίτερα στους ηλικιωμένους που έχουν πολλά υποκείμενα νοσήματα. Ο δε θεσμός του προσωπικού ιατρού δεν φαίνεται να προσφέρει σημαντικά πράγματα, αφού όσοι συμπεριλαμβάνονται στις λίστες δεν γνωρίζουν ποιες υπηρεσίες δικαιούνται να τους παρέχονται δωρεάν από τον προσωπικό τους ιατρό, πράγμα που δυστυχώς δεν γνωρίζουν και οι περιφερειακές Υπηρεσίες του ΕΟΠΥΥ.
Θα μπορούσα να επεκταθώ και σε άλλους τομείς που η δεύτερη τετραετία της Κυβέρνησης δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες του λαού.
Άλλωστε προσωπικά πιστεύω ότι θα χρειαστεί μεγάλη προσπάθεια και από την παρούσα αλλά και από τις επόμενες κυβερνήσεις για να βρούμε το σωστό βηματισμό μας και να επανέλθουμε στην κανονικότητα.
Πέντε δεκαετίες δημοκρατίας και αδιατάρακτης ειρήνης στη χώρα (1974-2024) πήγαν χαμένες, γιατί όλες οι κυβερνήσεις που πέρασαν ανταγωνίστηκαν σε ό,τι αρνητικό και ζημιογόνο στοιχείο παρουσίασε η πολιτική πορεία της χώρας (κομματοκρατία, λαϊκισμός, αναξιοκρατία, διαφθορά, δανεική ευδαιμονία).
Το σαράκι μιας προϊούσας κατηφόρας άρχισε από τη δεκαετία του ’80, που η φιλελευθεροποίηση θεωρήθηκε και ως ανοχή στο μη σεβασμό της νομιμότητας με τα γνωστά επακόλουθα, που το δωράκι στον εαυτό μας θεωρήθηκε ως συγγνωστή πράξη, αρκεί το δωράκι να μην είναι αναντίστοιχο με το αξίωμά μας, που το δημόσιο χρέος δεν ανησυχούσε τις κυβερνήσεις, και κατά συνέπεια και τους πολίτες με τα golden boys να δίδουν αφειδώς θαλασσοδάνεια, χωρίς κριτήρια, αρκεί να έπαιρναν την προμήθειά τους, που η διαφθορά από τους κυβερνητικούς αξιωματούχους μέχρι τον τελευταίο υπάλληλο της κρατικής εξουσίας να είναι κάτι το σύνηθες, που από αδυναμία των κυβερνήσεων κάποιοι επιτήδειοι με «λαμογιές» και ψεύτικα παραστατικά έκλεβαν κράτος και πολίτες (γρηγορόσημο, πανωγραψίματα παραγωγής και κατασπατάληση κονδυλίων που εισέρρεαν από την ΕΟΚ, φοροδιαφυγή, φοροκλοπή, κλοπή ΦΠΑ κ.λπ.).
Τελειώνοντας θα ήθελα να απευθυνθώ στον Πρωθυπουργό με όλο τον σεβασμό προς το πρόσωπό του και το θεσμικό του ρόλο.
Αρθείτε σας παρακαλώ στο ύψος της ευθύνης σας, με την οποία απλόχερα σας τίμησε ο λαός. Μην ακολουθείτε την τακτική της πολιτικής που γνωρίσαμε στα χρόνια της κυβερνητικής σήψης και παρακμής. Μην προεξαγγέλετε ρυθμίσεις και παροχές που θα υλοποιηθούν σε πολύ μεταγενέστερο χρόνο. Αξιοποιείστε τον υπόλοιπο χρόνο της θητείας σας με ιεράρχηση στόχων και υλοποίηση αυτών, με πρώτη τη βελτίωση της καθημερινότητας των πολιτών και τη λειτουργία της Δημόσιας Διοίκησης που έχει διαλυθεί. Την ταπεινωτική και πτωχοποιητική δεκαετία των μνημονίων (2010-2020) δεν πρέπει επ’ ουδενί να ξαναζήσει η Ελλάδα.
Δεν ξέρω τι σας συμβουλεύουν οι πολλοί ή λίγοι σύμβουλοι και επικοινωνιολόγοι σας, με τα πολλά, γνήσια, πλαστά ή αγορασμένα μεταπτυχιακά, που μπορεί να γνωρίζουν τη μακροοικονομία, αλλά δεν έχουν ζήσει και δε μπορούν να αφουγκραστούν την αγωνία της πτωχοποιημένης πλέον μικρομεσαίας τάξης.
Μην κάνετε δηλώσεις και εξαγγελίες, μεγιστοποιώντας και ωραιοποιώντας τις όποιες μικροπαροχές σας. Δεν σας τιμούν. Η κουτοχορτοφαγία έχει εξαιρεθεί πλέον από το διαιτολόγιο των πολιτών. Μην παρουσιάζετε π.χ. ως σημαντική παροχή τα 100 ή 200 ευρώ στους «χολεριασμένους» συνταξιούχους με την προσωπική διαφορά, λέτε και την είχαν υπεξαιρέσει και δεν ήταν ό,τι απέμεινε από τις μνημονιακές περικοπές. Σπάστε αποφασιστικά το καρτέλ των συστημικών τραπεζών, που διαχειριζόμενες όλο το δημόσιο και ιδιωτικό χρήμα συσσωρεύουν υπερκέρδη και αδικούν και ταλαιπωρούν την κοινωνία. Δεν έχουν, βλέπετε, ανάγκη να προσελκύσουν καταθέτες ούτε να ανταγωνίζονται η μία την άλλη.
Και κυρίως δείτε το σήμερα και ανακουφίστε άμεσα όσο μπορείτε την κοινωνία που υποφέρει, και μη μιλάτε για το ’27. Οι προβλέψεις για το ’27 είναι στόχος και κανείς δεν ξέρει αν θα επιτευχθεί. Και αν εννοείτε παροχές ή εξαγγελίες που θα κάνετε το ’27, αυτές θα είναι προσημείωση και υποθήκη για την επόμενη κυβέρνηση και αρνητικό ισοζύγιο για τη δική σας τετραετία. Θα είναι κάτι σαν το «Τσοβόλα δώσ’ τα όλα» κάποιου προκατόχου σας ευρηματικού συνθηματολόγου, γοητευτικού ρήτορα αλλά και μεγάλου λαοπλάνου.
Ευχαριστώ και συγγνώμη που σας κούρασα, όσους με διαβάσατε.
*Ο Σταύρος Μπόκιας είναι Πρόεδρος του Συλλόγου Συνταξιούχων Δημοσίου Πρέβεζας, έχει θητεύσει σε καίριες θέσεις της Εκπαίδευσης και της Αυτοδιοίκησης, υπήρξε για σειρά ετών μέλος Δ.Σ. της Π.Ο.Π.Σ. και δημοσιοποιεί ενίοτε τις απόψεις του για επίκαιρα κοινωνικο-πολιτικά θέματα.
ΠΟΛΙΤΙΚΗ περισσότερα
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ